تو خیلی دوری...خیلی...دوری...

میخواستم با یکی حرف بزنم. عمیقا و از ته دل نیاز داشتم اون یه جمله که عصاره تمام هیجانات و احتمالات بود رو بریزم تو گوشها و چشمهای کسی. برای سه نفر روی تلگرام نوشتم. و هر سه تا پیفام رو قبل از دو تیک شدن پاک کردم. هیچکدومشون اونی که باید نبودن. 

هنوز گوشی توی دستمه و فکر میکنم به کی باید بگم؟ به کی که هم قد خودم براش مهم باشه، هم بلد باشه منو! حالمو بفهمه. حرف حال خوب کن بزنه. به نتیجه نمیرسم ولی... همه اونایی که باید الان باشن دورن. خیلی وقته دورن....