بی انصافیه وقتی یه نفر تو روزایی دست و پا میزنه که از هرچیزمربوط به خودش متنفره، از قیافه ش، از هیکلش، از لباس هاش، از نوع حرف زدنش، از طرز زندگی کردنش، از خلق نامیزونش، از همه چیش، ما به هر بهونه ای به روش بیاریم که یه هیولاس... که ازش می ترسیم... که نوک پا از کنارش رد میشیم که شاخمون نزنه...هیولاها به اندازه کافی از خودشون متنفرن. انقدر آینه نباشیم جلوشون...
بوسه به زخمای دلت...
جانم