سفر به ترکیه 5

بخش هفتم

وسوسه خرید!

شهرای دیگه رو نمی دونم. ولی توی تهران هرفروشگاه لباسی که رفتم، هر بوتیکی، هر پارچه فروشی ای، هرجا خواستم خرید کنم، وقتی خیلی خواستن پز کالاشون رو بدن گفتن: ترک ه! 

قبل از رفتن به این سفر دغدغه اینو داشتم که با این اوصافی که از ترکیه شنیدم و با این پیش فرض که خرید از ترکیه خیلی به صرفه س، سین رو کجای دلم بذارم؟ که مرد ه و حوصله ی خرید نداره! که به خاطر کمر دردش می ترسم زیاد راه ببرمش و بارکشی بعد از خرید رو چه بکنم؟ اما وقتی اومدیم تهران و چمدونا رو باز کردم هرچی می کشیدم بیرون مردونه بود :|

ما هشت روز ترکیه بودیم. این در حالیه که تورهای ترکیه معمولا چهار شب و پنج روزن. پس ما هم فرصت گردش داشتیم هم خرید. اکثرا نیمه اول روز رو می رفتیم و یه جای دیدنی رو می دیدیم، بعد برمیگشتیم هتل و یکی دو ساعتی می خوابیدیم و عصر برای خرید بیرون می رفتیم. روز اول که فقط دوتا فروشگاه توی استقلال رو دیدیم و ساعت شد ده! :| آخه فروشگاههای ترکیه مثل باتلاق می مونن! از در می ری تو می گی این یه مغازه رو ببینم می رم. بعد می بینی سه تا طبقه بالا سرت و سه تا طبقه زیر پات هم هستن!!! هر طبقه هم اووووووووووووووووووووووووووو گنده!! اینه که همون روز اول برامون تجربه شد وقتی می ریم تو یه فروشگاه و از طبقه ی اول و دومش چیزی پیدا نمی کنیم بقیه طبقاتش رو بیخود گز نکنیم که خسته شیم.

راسش ما به  حراج شهریور نرسیدیم. یعنی عملا دو هفته ای دیر رفتیم ترکیه. هنوز تک و توک حراج بود اما سایزها رفته بود و همه چیز اسمال و اکسترا اسمال بود! یعنی اگر لاغر هستین ایشالا چاق شین :)) چون من حسودی می کنم بهتون که انقدر جنس خوب و ارزون قیمت براتون پیدا می شه.

خوب بگذریم. داشتم می گفتم من غصه ی سین رو داشتم که مثل بقیه مردها خرید رو دوست نداره. اما نشون به اون نشون که هرجا رو برمی گردوندم می دیدم تو بغلش پیرهن مردونه، شلوار جین و پلیور ه! :| چرا؟ چون اجناس مردونه توی نرکیه خیلی فراوون، خوش جنس و خوش قیمت ه! راسش من برای خودم زیاد نتونستم خرید کنم. چون لباس های زنونه کلا گرون ترن. حراج هم که تموم شده بود. منم خیلی سرمایی نیستم که لباس گرم بخرم. حتی شلوار جین هم یه دونه بیشتر نگرفتم. چون شلوارها اکثرا پاچه تفنگی و با سنگ شور زیاد بودن که من دقیقا با همین دو مقوله مشکل دارم :دی

از کجا خرید کنیم بهتره؟

سوال خوبیه! این بستگی به شما داره. یادمه مامانم که رفته بود، حتی کامل خیابون استقلال رو نگشته بود. با دوستی بود که برده بودش لاله لی و آکسارای که خوب ما اصلا اونجاها نرفتیم! چون لاله لی به درد کسایی می خوره که عمده خرید می کنن. برای اونا قیمت یه جین لباس یک شکل که از اسمال شروع می شه و به سه ایکس می رسه خیلی خوب در میاد. البته می گن تک هم پیدا م یشه ولی هم قیمت جاهای دیگه باهات حساب می کنن. آکسارای هم ما نرفتیم. ولی می گن قیمت ها به نسبت مناسبه.

هرکسی یه جوریه. یکی دنبال تعداد اجناس زیاد ولی قیمت مناسبه. یکی هم نه. ترجیح می ده برند ی رو که  می شناسه بخره ولی کم بخره. ما جزو دسته دومیم. واسه همین خیلی جاها نرفتیم و خریدمون رو بیشتر محدود کردیم به خیابون استقلال. (تو خیابون استقلال اکثر برندها فروشگاه دارن) حتی به ما گفتن برین پاساژ جواهر. (با تراموا: مترو شیشلی) اما نشون به اون نشون که روبروی ایستگاه تراموا یه LC Waikiki بزرگ هست که رفتیم فقط یه سر بهش بزنیم و سین یک ساعت و نیم از اونجا  داشت برای برادرهاش و پدرش خرید می کرد :)) کلا این ال سی رو به خاطر بسپارین چون خیلی لباساش خوب و خوش قیمتن. دیگه وقتی رسیدیم به جواهر ساعت هست و نیم بود تقریبا. به ما گفته بودن هرچی به آخر شب نزدیک بشین به تعداد اجناس حراجی افزوده می شه!! ما که چیزی ندیدیم! در حقیقت خریدی هم از جواهر نکردیم. یه جورایی هرچی تو جواهر بود تو استقلال هم بود. ارزون هم نبود.

اما الیویوم رو با اینکه دور بود دو بار رفتیم. چون اصطلاحا out let داره که فروشگاه هایی هستن که اجناس برند ها رو که داره از چرخه مد خارج می شه می برن اونجا و با همون کیفیت اما قیمت خیلی مناسب تر می فروشن. کلا مد هم که به ایران با یک سال تاخیر می رسه! پس نگران روی مد بودنش نباشین! تنها مشکل اولیویوم دسترسی بهشه. هتل ما نزدیک میدون تکسیم بود. پس مترو رو سوار شدیم و کاباتاش پیاده شدیم. از اونجا سوار تراموا شدیم و رفتیییییییییییییییییییییم تا ایستگاه زیتون بورنو که اون کله ی شهره.( اولین بار هم کلی شنگولی بازی در اوردیم و گم و گور شدیم. چون تراموا دو تا ایستگاه زیتون بورنو داره. شما ها بدونین. همون کاباتاش که سوار تراموا می شین پیاده نشین تا برسین به زیتون بورنو. اصلا نیازی به خط عوض کردن ندارین. فقط مثل متروی خودمون که گاهی قطارش می ره تا حرم و گاهی تا شهر ری، ممکنه یه جا وسط مسیر ببینین همه پیاده شدن. نگران نشین. شمام پیاده شین و منتظر قطار بعدی بمونین.) بعد تو ایستگاه زیتون بورنو که پیاده شدین برین اونطرف خیابون و منتظر مینی بوس شین. دو تا مینی بوس با دوتا مسیر متفاوت میان برای همین حواستون رو جمع کنین که اشتباه نشه. معمولا روی تابلوی جلوی مینی بوس کله اولیویم معلومه. اما باز برای محکم کاری بپرسین از راننده. یه یه ربعی هم با مینی بوس تو راهین تا ساختمون اولیویوم رو از دور می بینین. (و چون قبلا درباره ش سرچ کردین قیافه ش رو می تونین تشخیص بدین!)

برای برگشت هم قاعدتا همین مسیر رو باید طی بکنین. اما نکنین! :)) چون ما سوار مینی بوسی شدیم که ما رو برد جاهایی که شبیه سه راه افسریه خودمون بود! :)) اونم ساعت ده و نیم شب! اونم قاطی آدمایی که مال ناف استانبولن :)) ما که سکته هه رو زدیم! و به اولین خیابون اصلی که رسیدیم پیاده شدیم و به یه تاکسی گفتیم ما رو برسونه به تراموا! برای همین دفعه بعدی اصلا معطل مینی بوس نشدیم. همون اول دم پاساژ به تاکسیه گفتیم تراموا و با تاکسیمتر شد هفت لیر تا ما رو رسوند به ایستگاه. 

تو مسیر رفتن به اولیویوم یه خیابونی رو می دیدم که پر از مزون لباس مجلسی بود. من با اینکه نیاز ویژه به لباس مجلسی داشتم ولی هیچوقت اونجا پیاده نشدم. چون سین توی مزون ها نمیاد. بعدا که اومدم و تو اینترنت نگاه کردم اکثرا گفته بودن تو عثمان بی نزدیک آکسارای می شه لباس مجلسی پیدا کرد. 

در کل خرید از ترکیه واقعا دلچسبه. برای مایی که فقط تو برندها گشتیم و سراغ ارزون فروش ها نرفتیم کلی به صرفه بود چه برسه به کسایی که وقت می ذارن و چشم بازار رو در میارن! کسی تو کامنت ها پرسیده بود بازم دوست دارم برم ترکیه؟ صد در صد! هم برای دیدنی هاش (که تو پست بعدی می گم) هم برای خریدش! اما اینبار اگر خواستم برای خرید وقت بذارم حتما با یه جمع زنونه می رم :)

تجربه شخصی:

توی ترکیه هم مثل ایران ساعت کاری فروشگاه ها و پاساژ ها تا ده و نیم شبه. بهتره قبل از سفر به ترکیه توی اینترنت یه گشت بزنید و با توضیحاتی که دیگران درباره ی مراکز خرید دادن اطلاعات کافی بدست بیارین. منم یکم سرچ کرده بودم و مطابق سلایقمون یکی دو جا رو نشون کرده بودم. البته به شخصه بیشتر دنبال تفریح بودم تا خرید. واسه همین سرچم بیشتر درباره مراکز تفریحی بود.

توی این سفر غول چندتا مارک برای من شکست. یکی زارا، یکی اچ اند ام و یکی مانگو. من تو تهران جرئت نمی کردم سمت این سه تا مارک برم از بس که قیمت هاش پرت بود. اما تو اچ اند ام استقلال من هم لباس خزیدم هم دو جفت کفش. کلا زیاد می شد ازش خرید کرد ولی ما اتاقمون رو تحویل داده بودیم و نمیشد زیاد خرید کنیم. تو زارا سین خیلی خرید کرد. مثلا دوتا شلوار جین فقط واسه خودش خرید. به غیر از سوغاتی های دیگه. منم عطر خریدم از زارا. کلا تجربه جالبی بود. چون دیدم تو تهران چه جوری دولا پهنا حساب می کنن و یه مارک رو می کنن هیولا!

توی فروشگاه های ترکیه وقتی خرید زیاد بکنید (اگر استباه نکنم بالای 120 لیر) ازتون می پرسن که برگه Tax Free می خواید یا نه. (اگه نپرسیدن شما بپرسین!) این برگه ها رو جمع کنید و خرید هایی که مربوط به این برگه می شن رو با هم تو چمدون جدا بذارین. یعنی کلا یه چمدون باشه که فقط و فقط خریدهایی رو که براشون تکس فری گرفتین توش بذارین. بعد توی فرودگاه اول می رین چک این می کنین و چمدونا رو تحویل م یدین جز اینی که توش اجناس تکس فری ان. بعد می برین کانتر تکس فری. اونجا چمدون رو باز می کنن و اجناس رو چک می کنن و بر اساس مالیات خودشون که شامل توریست نمی شه، بهتون یه مبلغی رو برمی گردونن. اینکه بعدا چه اتفاقی واسه اون چمدونه م یافته من نمی دونم :)) چون ما سراغ تکس فری نرفتیم. با اینکه برگه زیاد داشتیم. ولی همه خرید هامون پخش بود و باید همه ی ساک ها رو باز می کردیم. این کار بیشتر به درد کسایی می خوره که عمده خرید می کنن و بسته های خریدشون مشخصه. نه به درد توریست عادی!