لطفا روشنفکر نباشید!

هرچقدر که بزرگتر میشم، و هرچقدر که پای حرف های آدم های بیشتری میشینم، به مادرم و تربیتی که روی ماها اجرا کرده بیشتر افتخار میکنم. وقتی میبینم آدم ها چقدر راحت پشت سر هم حرف میزنن، غیبت میکنن، و زندگی خصوصی دیگران رو روی میز قضاوت و تحلیل میذارن، دلم میخواد دست های مادرم رو ببوسم که نه خودش اهل این حرف و نقل ها بود نه اجازه داد ماها با این خاله زنک بازیا دنیا و اخرتمونو خراب کنیم. این اواخر حتی با مواردی برخورد داشتم، با آدم هایی که یک عمر برام نماد بافرهنگی و باکلاسی و باشعوری بودن. اما دیدم چقدر راحت درباره ی آدم ها نظر میدن و بهشون میخندن. هرچی میگذره بیشتر می فهمم ثروت، تحصیلات، زندگی در خارج از کشور، شغل با پرستیژ...هیچکدوم از اینا تاثیری روی سطح شعور آدم ها نداره. شعور آدم ها ربط مستقیم به میزان تقوی و خداترسی شون داره. کسی که خداوند رو حاضر و ناظر ببینه انقدر راحت غیبت نمیکنه، مسخره نمی کنه، نظر نمی ده...

چند روز پیش عروسی یکی از دختر خاله هام بود. دختر خاله م انتخاب بسیار متفاوتی از تمام فامیل کرده و پای همه چیش وایساده. همسرش روحانی ه و این یه اتفاق عجیب تو خانواده ی مادری مه. همه ی ما اولش جا خوردیم. اما واقعیت اینه که این انتخاب اونه. به ماها ربطی نداره. اون یه انسان آزاده و حق داره برای زندگیش تصمیم بگیره. ما اجازه نداریم پشت سرش به خودش یا شوهرش بخندیم. حق نداریم تصمیمش رو فقط به خاطر اینکه مثل ما فکر نکرده یا به مذاق ما خوش نیومده زیر سوال ببریم. همین آدم هایی که اونروز جلوی من و‌خواهرم به دختر خاله م خندیدن و کلی اظهار نظر کردن و سری از روی تاسف تکون دادن، و مدعی شدن که باید از مادر ما به عنوان بزرگ خانواده نظر میخواستن، همینا سر عروس برادرشون با اون وضعی که هیشکی از فامیل نتونست بره، مگه از کسی نظر خواستن؟ مگه اونا از فامیل متفاوت نبودن؟ از اونور بوم نیوفتاده بودن؟ خوب بود کارای اونا رم پشت سرشون تحلیل میکردن؟ غیبتشونو میکردن یا بهشون میخندیدن؟ 

اونروز براشون خیلی متاسف شدم. چون همیشه فکر میکردم خیلی با فرهنگ و باشعور و با پرستیژن. اما حالا میفهمم همین دختر خاله بی ادعام با اینکه هیچ ادعای روشنفکری نداره،خیلی انسان تر از اوناس.